سراج منیر
والذین اوتوالعلم درجات
مظلومتر از جواد، بغداد نداشت ................ آن مظهر داد، تاب بیداد نداشت
میخواست که فریاد کند تشنه لبم ................ از سوز جگر طاقت فریاد نداشت
*******************
از یار بی وفا چه کشیدم به روزگار ................ از روزگار شکوه کنم یا ز دست یار
مردم اگر به فصل جوانی عجب مدار ................ چون من گلی چگونه شود همنشین خار
*******************
حضرت جواد(ع) امام نهم شیعیان، پدرش امام رضا(ع) و مادرش به نام سبیکه نوبیه است و در رمضان سال 195هـ.ق متولد شد. از جمله همسران آن امام «ام
الفضل» دختر مأمون خلیفه عباسی بوده است که بنابر دیدگاهی عامل اصلی در به شهادت رساندن ایشان بوده اند.
ایشان در آخر ذى القعده سال 220 هـ.ق در سن بیست و پنج سالگی به شهادت رسید و در کاظمین، کنار قبر جدش امام موسى بن جعفر(ع) دفن شد.
نقل است که مردى خدمت حضرت صادق علیه السّلام رسید و عرض کرد: پسر عمویت ، بسیار به شما ناسزا گفت و هر چه در توان داشت دریغ نکرد، حضرت کنیز خود را فرمود که: آب وضو برایش حاضر کند پس وضو گرفت و داخل نماز شد.
راوى گفت: من در دلم گفتم که حضرت او را نفرین خواهد کرد ، پس حضرت دو رکعت نماز گذاشت و گفت: اى پروردگار من! این حقّ من بود ، او را بخشیدم، بخشش و بزرگواری تو از من بیشتر است، پس او را ببخش و به خاطر کارش او را کیفر نده .
منتهى الآمال