سالروز ولادت با سعادت پیشوای یازدهم ، امام نهم ، حضرت امام محمد بن علی الجواد علیه السلام
امام نهم شیعیان حضرت جواد (ع)
در سال 195هجری در مدینه ولادت یافت. نام نامی اش محمد , القاب معروفش جواد و
تقی است. القاب دیگری مانند: رضی و متقی نیز داشته، ولی تقی از همه معروفتر
می باشد.
مادر گرامی اش سبیکه یا خیزران است که این دو نام در تاریخ زندگی آن حضرت ثبت
است. امام محمد تقی (ع) هنگام وفات پدر 8ساله بود.
پس از شهادت جانگداز حضرت رضا
علیه السلام در اواخر ماه صفر سال 203هجری مقام امامت به فرزند ارجمندش حضرت
جوادالائمه (ع) انتقال یافت. مأمون خلیفه عباسی که همچون سایر خلفای بنی عباس
از پیشرفت معنوی و نفوذ باطنی امامان معصوم و گسترش فضایل آنها در بین مردم
هراس داشت، سعی کرد
ابن الرضا را تحت مراقبت خاص خویش قرار دهد. برای همین منظور مأمون نخست،
دختر خویش ام الفضل را به ازدواج حضرت امام جواد (ع) درآورد، تا مراقبی
دائمی از درون خانه، بر امام گمارده باشد. رنج های دایمی که امام جواد (ع) از
ناحیه این مأمور خانگی برده است ، در تاریخ معروف است.
از روشهایی که مأمون در مورد حضرت رضا (ع) به کار می بست، تشکیل مجالس بحث و
مناظره بود. مأمون و بعد معتصم عباسی می خواستند از این راه - به گمان باطل
خود - امام (ع) را در تنگنا قرار دهند. در مورد فرزندش حضرت جواد (ع) نیز
چنین روشی را به کار بستند. به خصوص که در آغاز امامت هنوز سنی از عمر امام
جواد (ع) نگذشته بود. مأمون نمی دانست که مقام ولایت و امامت که موهبتی است
الهی، بستگی به کمی و زیادی سالهای عمر ندارد.
باری، حضرت جواد (ع ) با عمر کوتاه خود که همچون نوگل بهاران زودگذر بود، و
در دوره ای که فرقه های مختلف اسلامی و غیر اسلامی در میدان، رشد و نمو یافته
بودند و دانشمندان بزرگی در این دوران، زندگی می کردند و علوم و فنون سایر
ملتها پیشرفت نموده و کتابهای زیادی به زبان عربی ترجمه و در دسترس قرار
گرفته بود، با کمی سن وارد بحثهای علمی گردید و با سرمایه خدایی امامت که از
سرچشمه ولایت مطلقه و الهام ربانی مایه گرفته بود،احکام اسلامی را مانند
پدران و اجداد بزرگوارش گسترش داد و به تعلیم و ارشاد پرداخت و به مسائل
بسیاری پاسخ گفت.
****************** لطفا نظر فراموش نشود ******************
